تجربه احداث کتابخانه نادهی منجر به ایده “کتابخانه های کوچک مهربانی“ شد که به صورت خودگردان اداره می شوند. هر چند کتابخانه به شکل سنتی دارای فضای اختصاصی، مسئول، مدیر، دفتر و سیستم نیست؛ ولی به دلیل در دسترس بودن، تعداد بیشتری کتاب، کتابخانه های کوچک مهربانی خوانده می شود و علاوه بر آن فرهنگ اعتماد را به مردم بازمی گرداند.
منطق کتابخانه های کوچک مهربانی بر اساس اعتماد به خوانندگان و علاقمندان به کتاب است و با شعار: “ ببر، بخوان، بیار “ اداره می شوند.
یکی از ظرفیت های این کتابخانه استفاده از ظرفیت آن برای تولید و در اختیار قراردادن کتاب های صوتی برای روستاییان می باشد به شکلی که حتی کودکان زیر سن دبستان و افراد کم سواد نیز بتوانند از آن بهره گیرند.