منبع این متن زیر لینک مقابل از صفحه ویرگول جناب آقای مهران داوودی میباشد: https://vrgl.ir/b8OcL
حامد در روستای زیبای وَفْس چوپان بود و به برنامهنویسی علاقمند. خودش تعریف میکنه که:
«چند سال پیش که روستایشان اینترنت نداشت، حتی نمیدونسته گوگل چیه! یه کتاب برنامهنویسی سیپلاسپلاس داشته که وقتی چوپانی میکرده میخونده. یه بار خوابش برده و بیدار شده دیده گوسفندها نصف کتابش رو خوردن!»
حامد الان یکی از برنامهنویسهای خوب ما در ملکرادار هست که از طریق #cs_internship آموزش دیده و ما الان شانس کار کردن باهاش رو داریم.
تیم ما در ملکرادار کاملا ریموت است و این یعنی زندگی بیزنس ما روی اینترنت و پنهای باند سوار شدهاست.
الان بیش از ۴ سال است که همه تیم ما (برنامهنویسی، فروش، پشتیبانی، تست، مارکتینگ و …) به طور کامل ریموت است و مشکل پهنای باند مستقیما یعنی کند شدن پیشرفت ما.
اینکه سرعت اینترنت ایران برای جلسات آنلاین با تعداد افراد بالا مناسب شده باعث شده ما باشیم. اینکه سرعت طوری شده که میتوانیم با زیرساختهایمان به صورت ریموت کار کنیم باعث شده که ما باشیم. اینکه اینترنت گسترش زیادی در ایران داشته و به شهرها و روستاهای زیادی رسیده ما را هر روز توانمندتر و توانمندتر کرده و ما الان تیم بزرگی هستیم که در کل ایران پخش شدیم.
ما توانستهایم دوره رایگان #cs_internship را طوری طراحی کنیم که بتوانیم به صورت ریموت افراد با استعداد و با انگیزه را در شهرها و روستاهای مختلف پیدا کنیم و آموزش دهیم تا به مهندسین نرمافزار با کیفیتی تبدیل شوند و بتوانیم از همانجا با هم کار کنیم. (در مورد دوره سیاس اینترنشیپ اینجا بیشتر بخوانید)
اینکه ما توانستهایم با یک استعداد با انگیزه از بچههای وَفْس کار کنیم، شانس اون نبوده، شانس ما بوده. ما شانس این رو داریم که استعدادهای زیادی که تو شهرها و روستاهای ایران هستند کار کنیم به خاطر اینکه اینترنت مناسب به بیشتر شهرها و روستاهای ایران رسیده.
این که ما تونستیم با بچههای روستاهای شهرهای مختلف مثل وَف کار کنیم، دری بوده به یه جهان جدید. دنیای جدیدی که تو اون امکان وصل شدن به سیلی از آدمهای ارزشمندی وجود داره که قبلا نمیتونستیم با هم کار کنیم.
اتفاقی که در موردش صحبت کردم واقعا تا چند سال پیش امکانپذیر نبود. بدون اینترنت با کیفیت هیچکدام از این کارها را نمیشد انجام داد. مخصوصا رسیدن اینترنت به همه شهرها و روستاهای کشور. طبق عرف جامعه من نباید از آقای جهرمی وزیر ارتباطات و تیمشون تشکر کنم، چون وظیفشون بوده، نه تنها وظیفشون بوده، بلکه فقط قسمتی از وظیفشون بوده. حتی در مقایسه با خیلی از کشورهای دیگه کارشون رو خوب هم انجام ندادن و خیلی عقبیم. ولی تشکر میکنم! چون اونها این کار رو توی ایران انجام دادن. تو ایرانی که بر خلاف بقیه کشورها کلی آدم مخالف گسترش اینترنت هستند.
به نظرم اکوسیستم به وجود آمده از بچههای نسل جدید تاثیر خیلی زیادی روی به وجود اومدن فضاهای جدید داشتن و حتی در موارد زیادی پیشران تصمیماتی بوده که مسئولین میگیرن.
تشکر میکنم از افرادی که دارن برای گسترش زیرساختهای اینترنتی در ایران تلاش میکنن و با تفکرهای قدیمی و متحجری میجنگند که هر ثانیه منتظرن بیان و روی همه چی Ctrl+Z بزنند! تا نگذارند حامدها حامد شوند!